Portfolio

*«Moniquilla y el ladrón de risas» (es). „’Monikija i Złodziej Śmiechów’ to pierwsza z serii przygód naszej małej bohaterki, Monikiji. Przy tej okazji będzie musiała rozwiązać wielką zagadkę – nikt nie wie, co się dzieje, że wszystkie dzieci na świecie tracą śmiech. Monikija postanawia się prowadzić śledztwo o tej tajemnicy i odkrywa w ten sposób złośliwego…

Mało zdjęć, sporo śmiechów ☺︎ Pozdrawiam Przyjacielu! ♥︎

*«Reset y Castañuela» (es). „’La Imposible Compañía’ została założona w 2007 roku przez Maribel Bravo i Annę Albaladejo z zamiarem zbadania świata poprzez słowo i ciało. Z tego nieustannego poszukiwania artystycznego wynikają przedstawienia jak 'Reset y Castañuela’, 'Gest-Acción’ lub 'María Colorada’…”

Kompania El Teatro de los Manantiales z pracą Spekulacje na festiwalu ¡MIRA! zorganizowanym co roku w południowo-zachodniej Francji jako przegląd na współczesnego teatru iberyjskiego …

Jedna ręka na konsoli świetlnej, druga na lustrzance ☺

Augustus Pana i Missi Fu podczas spektaklu Kabaretu, zorganizowanego przez Stowarzyszenie Cyrkowe Walencji.

*«Despedida» (es). Czytanie sceniczne.

*«Un Yo: Sainete Sideral» (es). „Zespół cygańskich piratów łagodzi narody świata, przedstawiając literacki kabaret dla post-postmodernistów.”

„Circo Gran Fele to walencka kompania cyrku śródziemnomorskiego, współczesnego i witalistycznego. To cyrk bez zwierząt, który łączy teatr, taniec współczesny, różne dyscypliny cyrkowe przy najlepszej muzyki wykonywanej na żywo przez 'Bandę del Fele’. Chodzi o cyrk prezentujący mało konwencjonalne przedstawienia, wracające do linii cyrków z początku XX wieku.”

*«Cercanías: Hombres como vacas» (es). „Krajobraz, który fasonują różne okręgi otaczające miasto, został wyartykułowany z czysto ekonomicznych i produkcyjnych interesów, co sprawia, że wiejskie i sztuczne mijają się i prowadzą do gruntów ornych, składowisk, rond, urbanizacji, terenów przemysłowych lub centrów handlowych połączonych ze sobą autostradami, kolejami lub drogami wiejskimi. Ten kontekst służy do analizy dwóch…

*«Cuando haces pop, ya no hay stop» (es). Co powiedzieć? Niech żyją waty!? ☺ ︎

*«Parpadeos»: mrugania, migania. We współpracy ze studentami przedmiotu scenograficznego Wydziału Sztuk Pięknych Walencji. Dla mnie interesujące w tym dziele było poszukiwanie ciągłego ruchu świateł, które otaczały przestrzeń sceniczną i, w sposób, czasami niedostrzegalny, czasem nagły, zmieniały kolor i intensywność, docierając do aktorów bardzo często tylko poprzez odbicia. Muszę znaleźć jakiś filmik tego ☺︎ ⚠︎ Zdjęcia…

„Indignos to praca kompanii Amaranto, która definiowana jest jako performance, instalacja i dokument, które odbywają się w tej samej przekształconej przestrzeni. Jest przedstawiona jako 'kabaret’, podczas którego trzy 'anormalne’ postacie (krasnoludka, zwierzę i hermafrodyta) proponują widzowi refleksję nad brakami i frustracjami.”

„Niebo polarne. Gdzie wszystko zaczyna wirować. Arktyczna noc jest porównywalna tylko do przelotnych i ulotnych stanów innych nieboskłonów na dowolnej szerokości geograficznej. Różnica polega na tym, że tutaj wydaje się, że nigdy się nie skończy. Ten świetlisty błękit występuje tylko w niektórych kolorach dziecinnych. Tutaj trwa we wszystkich niuansach. To jak życie pod morzem.”

Wystawa-targ przygotowany przez Jota Izquierdo z kolektywem Respect Total, na temat książek samopomocy, które w okresie Bożego Narodzenia wydają się jak najbardziej aktualne niż kiedykolwiek. 3… 2… 1… Reset your Life!

„Utracona wrażliwość roztoczy. Roztocze to istoty niezauważalne w naszych oczach, a jednak mamy je bardzo blisko skóry. Są w naszym domu, a nawet śpią z nami w tym samym łóżku. To szczyt intymnego kontaktu – dlaczego ludzie kupują zwierzęta domowe, skoro mają w otoczeniu wszystkie te zwierzęta? Roztocze są jak rodzina. Czasami nasza jedyna rodzina.”

*Światło i cień. Siedzenie godzinami w pełnym słońcu, i obserwowanie cieniów w poszukiwaniu krótkiej opowieści; oto inny sposób na opalenie. ☺︎